Święto Miłosierdzia Bożego

 

"Dziś w całym Kościele obchodzimy święto Miłosierdzia Bożego, które ma najwyższą rangę wśród wszystkich postaci nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego, które zostały objawione św. siostrze Faustynie, do których należą:

- Obraz Jezusa Miłosiernego,

- Święto Miłosierdzia,

- Koronka do Miłosierdzia Bożego,

- Godzina Miłosierdzia,

- Szerzenie czci Miłosierdzia.

Po raz pierwszy o ustanowieniu tego święta mówił Pan Jezus w Płocku w 1931 roku, gdy przekazywał swą wolę, co do powstania obrazu: "Ja pragnę, aby było Miłosierdzia święto. Chcę, aby ten obraz, który wymalujesz pędzlem, był uroczyście poświęcony w pierwszą niedzielą po Wielkanocy, ta niedziela ma być świętem Miłosierdzia" (Dz. 49).

Wybór dzisiejszej niedzieli – pierwszej po Wielkanocy – na święto Miłosierdzia ma swój głęboki sens teologiczny, który wskazuje na ścisły związek, jaki istnieje pomiędzy wielkanocną tajemnicą Odkupienia a tajemnicą miłosierdzia Bożego.

Dzisiejsze święto jest nie tylko dniem szczególnego uwielbienia Boga w tajemnicy miłosierdzia, ale także czasem łaski dla wszystkich ludzi. "Pragnę – powiedział Pan Jezus – aby święto Miłosierdzia było ucieczką i schronieniem dla wszystkich dusz, a szczególnie dla biednych grzeszników" (Dz. 699). "Dusze giną mimo mojej gorzkiej męki. Daję im ostatnią deskę ratunku, to jest święto Miłosierdzia mojego. Jeżeli nie uwielbią miłosierdzia mojego, zginą na wieki" (Dz. 965).

Wielkość dzisiejszego święta mierzy się miarą niezwykłych obietnic, jakie Pan Jezus z nim związał. "Kto w dniu tym przystąpi do Źródła Życia – powiedział Pan Jezus – ten dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar" (Dz. 300). "W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia mego, wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła miłosierdzia mojego; (…) niech się nie lęka zbliżyć do mnie żadna dusza, chociażby grzechy jej były jako szkarłat" (Dz. 699)."

Karmel.pl