To będzie cykl wypowiedzi, refleksji osób, które wzięły udział w warsztatach ikonopisania w naszej pracowni i kontynuują swoją pracę nad ikoną. Różne spojrzenia dotyczące spotkania ze sztuką ikony, wielowiekową techniką i aspektem duchowym podczas pisania ikon.
Zapraszam do lektury:-)
- Uczestnicy pleneru ikonopisarskiego w Holendrach
- Uczestnicy warsztatów z ikoną Matki Bożej Częstochowskiej" we Wrocławiu
- Uczestnicy warsztatów z ikoną Archanioła Michała w Płocku
- Uczestniczki warsztatów "Ferie z ikoną" w Berlinie
- Uczestniczki warsztatów z ikoną św. Zofii z Córkami w Płocku
- Uczestniczki warsztatów z ikoną św. Józefa w Płocku
- Uczestnicy warsztatów z ikoną Zwiastowania w Płocku
- Uczestniczki warsztatów w Rethymno
- Uczestnicy warsztatów w Jeleniej Górze
- Uczestnicy warsztatów we Wrocławiu
- Uczestniczki warsztatów w Woźniach
- Anna Pius
- Bożena Suchecka
- Joanna Sztreker
- Małgorzata Kania
- Barbara Misiun
Warsztaty ikonopisania przy takiej nauczycielce jak Pani Katarzyna to sama przyjemność nauki i duchowe przeżycia ucznia ,jakim byłem wielokrotnie.Miła ,sympatyczna nie umiejąca się denerwować przekazała mi wiedzę oraz swoje doświadczenie w pisaniu i powstawaniu ikony.Bardzo dziękuję Pani Katarzyno i polecam wszystkim zajęcia pod jej opieką.
OdpowiedzUsuńMariusz Dziubiński
Nie jestem plastykiem i nigdy nie miałem takich ambicji. Uprawiałem zupełnie inny zawód. Jestem (spełnionym) kapitanem żeglugi wielkiej i (niespełnionym) prawnikiem. Obecnie, od 10 lat, jestem na emeryturze.Z ikoną związany jestem od dzieciństwa - moi rodzice wywodzą się z kresów wschodnich, w czasie swego dzieciństwa często zdarzało im się bywać w cerkwi i opowiadali mi o urodzie ikon. W rodzinie mojego Ojca każdy obraz o tematyce religijnej nazywany był ikoną. Nigdy nie myślałem, że i ja mógłbym stworzyć ikonę, wydawało mi się, że do tego potrzebny jest jakiś szczególny dar, jakaś łaska, do której nie mam prawa, gdyż nie jestem osobą szczególnie religijną, targają mną rozliczne wątpliwości. Kiedy dowiedziałem się o możliwości zapisania się na kurs pisania ikon, nie od razu się zdecydowałem. Ośmielała mnie informacja, że nie trzeba mieć specjalnych uzdolnień plastycznych, deprymowała świadomość skomplikowania tematu. Przeczytałem wszystkie dostępne materiały na temat pisania ikon, które udało mi się zdobyć. W końcu zaryzykowałem. Cóż, najwyżej zrezygnuję - pomyślałem. Byłem uczestnikiem Warsztatów dla początkujących od września 2017 do czerwca 2018 roku. Spodobało mi się i pisanie ikon stało się moją pasją. Nie bez znaczenia była wspaniała atmosfera w pracowni: pełna skupienia, nastrojowa i jednocześnie nacechowana swobodą w tym sensie, że w każdej chwili można było zapytać, poradzić się i nawet liczyć na poprawienie nieudanego detalu na pisanej ikonie. W ciągu roku po ukończeniu kursu udało mi się napisać 14 ikon. Wszystkie rozdałem wśród rodziny, krewnych i przyjaciół. Sobie zostawiłem tylko tę pierwszą - mandylion napisany na kursie...
OdpowiedzUsuńPiotr Chrol